Satırlardaki Sensizlik

Ne kadar bir çaresizlik bu, Satırlardaki Sensizlik. Seni sevmek, sensiz kalmamak, senden ayrı yaşamak.. Ah be sensizlik, ah be derin sevgim, ah be yarim diye her yanımda ateşlere verdiğim soğukluğum oldun şimdi. Ne vardı sanki çekip gidecek, söylesene? Hiç adil değilsin..

Çok kolaydı değil mi bu şekilde bırakıp anıları bir tarafa atıp?

Canım malum işte, yine aşkın bu amansız hastalığının habis urları ile mücadele ediyorum. Sorma beni. Galiba ben iyi değilim. Satırlarımda sensizlikle boğuşup duruyorum işte. Dumansız bir ateş olmaz değil mi? Oluyor işte, olabiliyor. Özlemlerini büküp de bir tarafa koyamadım. Adımlarım beni götürmüyor senden uzaklara, gölgesiz olanlara..

Senden yana ne istediysem olmadı ki, olamadı ki, olduramadım işte..

Yine bu soğuk odamda sensizlik dolu satırlarla bir aradayım. Yana yıkıla senden kalan ne varsa avunuyorum işte bir köşede hem de sessizce, ağlamalı gözlerle ve hıçkırarak.. Avaz avaz suskunluğumla..

Yazık oldu bize biliyor musun? Hem de çok yazık. Penceremin önüne konan serçe bile mahzun şimdi. Beraber bakardık, ona ekmek ve su verirdik.. Cama bakmıyor bile şimdi, kaçıyor benden. tıpkı senin kaçtığın gibi. Çok uzaklara gidiyor..

Sensizliğin Satırları

Sensizken ne oluyorum biliyor musun, hiç merak etmiyorsun da.. anlatayım dur. Dostu-düşmanı kendime güldürdüm. Sakallarım da çok uzadı, kilo verdim, yüzüm soldu.. Belki bir evim bile olmayacak artık. Seninle el ele gezdiğimiz yollarda yatıp kalkarım artık, senden ayrı ne yapabilirim ki? Hiç yaşamamıştım o anları. Bana çok yabancı o hisler..

Satırlardaki sensizlik ne kadar da ağır geldi bir bilsen.. O an terk edip gitmezdin bir başka diyara.. Bana yazdıklarını okuyorum şimdi ve inanmıyorum o satırlara.. Bir bir eski yerine dağıtıp koyuyorum . Bana da çok koyuyor bu sensizlikte satırlara atılmak…

Yaşadığım bu hastalık kanlı bir irin gibi içimde. Dağlıyor yüreğimi yine gece gece..

Sahi biz hiç sevgisiz yaşamadık ki bilelim ne olduğunu.

Kurguladığım hayalin ve o eşsiz hayata tam varacakken, son basamağını çıkıyorken elimi bıraktın ya, bu dünyada yüzün gülmesin İnşallah.

Tek diyeceğim de budur, Satırlardaki Sensizlik yeter bana. Benden uzaklar da sana kalsın. Yazdıklarımı haram ediyorum.

Yazar : SubaT

19.01.2020