Bir yetim çocuğa döndü Zavallı Sahipsiz Kalbim. Gelen parçaladı, giden yok etti, kalan bitirdi. Bitmeyen bir şarkı oldum söylendim dudaklarda ama ne ezgisi aklımda kaldı, ne güftesi. Sıralamada ilk yerdeyken, şimdi dipteyim gönlümün en uzak kıyılarında adeta. Elinden oyuncağı alınmış, ağlayan çocuklar olur ya hani..
İşte tam o ayakkabısını ters giyen, gözleri yaşlı, umutsuz ve fakir çocuğum şimdi. Büyüttüğüm her aşkı kaybetmenin hüznünü yaşadıkça dersler de çıkardım hayattan. Varlığı ile yaşadığım hiç bir aşkın değerinin olmadığını gördüm. Meyvesini tam yiyecektim ki o sevgi ağacının, çekip gidenlerin kahredici terk edişlerini izledim arkalarından. Dallarından koparıp atılmış ve çürümeye bırakılmış elma taneleri gibiyim şimdi.
Ey benim zavallı kalbim, ah benim o şuursuz yalnızlığım, eh o bitmek tükenmek bilmeyen yalnızlığım. BU KAHREDİCİ SATIRLAR KADAR YALNIZIM ŞİMDİ İŞTE.
Bir o kadar da sahipsiz, yetim, sıradan, akılsız ve loş bir karanlığın gölgesi gibiyim. Kim bu satırları okurken bana acır ki? Boş işler işte… Mektup mu kaldı bu zamanda. Kaleme acı acı vururken.. satırlara yaz diye.. O bile isyan etmekte duygularıma, bırak git beni dercesine hem de.
Senden geriye kalanları sayıyorum bak, iyi oku bunları. Tekrarı yok bunun. Hayatın bir daha tekrarı olmadığı gibi. Bunların da yok be eski sevgili..
Nesin sen, anlatsana biraz.. Bir kahredici yalnızlık mı?
Ya da bir türkünün ağıt yakan mısraları gibi bir şey mi? Nesin Allah aşkına, söyle..!
Gittin.. Bir daha geri dönmeden. Aldın içimi, alıp gittin bendeki kendimi. Buruk hatıralarla bıraktın eskimiş yüreğimi bir başına buralarda.
Hadi çık gel desem gelemeyeceksin ki.. Gururunun, o kahrolası gururunun bittiği bir zamanı söyle bana da o zaman bu feryadımı belki duyururum sana.. Sen anlamasan da..!
Nesin sen, bir silah mı? Bir mermi mi?
Bir yorgun mermi gibisin biliyor musun? Nereden çıkıp geleceğini bile tahmin edemeyeceğim bir salak kurşun gibisin belki de. Neremden gireceksin vücuduma bilmiyorum? Yüreğime saplan bari de olsun bitsin.
Zavallı sahipsiz kalbim belki buna da ‘eyvallah‘ der… Her terk edişine ‘canın sağ olsun‘ dediği gibi.
Yazar : SubaT
22.01.2020
SubaT
22 Ocak 2020 at 16:11Zavallı Sahipsiz Kalbim, yine buldu bir neden-bir sebep.. Yine yalnız.
https://Www.SohbetLeyiz.CoM
LiLya
22 Ocak 2020 at 20:36Dostluğun kardesligin muhabbetin en güzel adresi
EsKiSeHiRLi
22 Ocak 2020 at 20:59Güzel anlatım emeğinize sağlık
LoDoS
22 Ocak 2020 at 21:00Sizde gelin bize katılın arkadaşlar.
BuRaK
22 Ocak 2020 at 22:19Hersey bu sitede yasanir http://www.sohbetleyiz.com herkeze tavsiye ederim
Altes
22 Ocak 2020 at 22:24Hemen bize katilin bekliyoruz
NeFeR
22 Ocak 2020 at 22:26Ne desem olmaz anlatilmaz yasanir sizde bize katilin ve yasamaya baslayin 🙂